Interesuje się ideą spontanicznej architektury, ciala i opresji, pracuje głównie z fotografią i przedmiotami ready-made.
Lo perdido | 2023
Astrida Neimanis mówi “Podobnie jak głębokie oceany, które zawierają cząstkowe zapisy z poprzednich epok geologicznych, woda zachowuje nasze antropomorficzne sekrety, nawet jeśli wolelibyśmy o nich zapomnieć. Nasza odległa, a także bliższa przeszłość powraca do nas, zarówno w strugach, jak i powodziach.”
Cykl fotografii jest związany z utratą raju i pożegnaniem z nim, to próba opowiedzenia historii o złudzeniu. To wypowiedź o tęsknocie za tym lepszym światem, a jednocześnie świadomość tego, że jest to raj pęknięty, skażony, już wysuszony, utopia nie do odzyskania. Pisklę w jajku bez wody, węże czekające na nasz błąd, wszystko co bujne, ale już wysychające, skażone możliwością rozkładu. Myślałam, że jedyną odpowiedzią na utratę raju jest dotyk, mozolne roztapianie lodu, myliłam się.. Co też wpisuje się w tekst Neimanis. Bo kto będzie płakał po nas ostatni.
Bio
Jagoda Malanin – finalistka Sony World Photography Awards 2023, w konkursie profesjonalnym, w kategorii “Martwa natura”. Absolwentka programu mentorskiego Sputnik Photos, Nikon NOOR Academy i Jastrzębskiej Szkoły Fotografii. Ukończyła kierunek Fotografia i Multimedia na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. W 2021 opublikowała książkę autorską w programie mentorskim Image Threads (mentorka Sara J. Winston) oraz wzięła udział w wystawie online w magazynie Der Greif, (kuratorka Anna-Alix Koffi). Wystawiała m.in we wrocławskiej galerii Miejsce przy Miejscu 14, wrocławskim BWA, Warszawie, Łodzi i Porto. Publikowała w irlandzkim magazynie Abridged oraz w słoweńskiej Membranie. Interesuje się ideą spontanicznej architektury, ciala i opresji, pracuje głównie z fotografią i przedmiotami ready-made.